به نام خدا
سالهاست که وقتی ماه رمضان میشود شوروشوق خاصی در سطح شهر وجود دارد، در قلب مردم، همه در تکاپوی جلب نظر خداوند و اجرای فرمان او هستند، میتوان عشق به خدا رو توی دل هر انسانی حس کرد که با وجود اشتباهات و گناهان بازهم به سوی خدای خویش بازمیگردد و طلب بخشش میکند و امید به رحمت خداوند مهربان دارد، حس زیبا و دلنشینی است، ماهی که فرصت دیگری به انسان ها داده میشود، فرصتی برای فکر کردن به خودشان و اعمالشان و افکارشان چراکه افکار است که اعمال میسازد و افکار است که انسان را به بالاترین درجه عشق و معرفت میبرد و یا به رذل ترین صفات.
اانشاالله که خداوند نور هدایت و رستگاری رو در دل همه عاشقان و طلب کنندگان و تسلیمان قرار بده و امیدوارم که من هم جز هدایت شدگان قرار بگیرم.
ناخودآگاه یاد دفتر اول مولانا افتادم که:
صد هزاران دام و دانه‌ست ای خدا / ما چو مرغان حریص بی‌نوا
گر هزاران دام باشد در قدم / چون تو با مایی نباشد هیچ غم
